Sprzęt
1978
Zaczynałem od aparatu SMIENA 8M w roku chyba jak dobrze kojarzę 1978r.
Smiena 8M – radziecki małoobrazkowy kompaktowy aparat fotograficzny produkowany w latach 1970-1995,
będący de facto unowocześnioną technologicznie i estetycznie modyfikacją aparatu Smiena 9.
Smiena 8M jest prostym celownikowym aparatem manualnym, pozbawionym dalmierza, światłomierza czy samowyzwalacza.
Korpus aparatu wykonamy jest z tworzywa sztucznego z dekoracyjnymi elementami metalowymi, zaś obudowa obiektywu – z metalu lekkiego.
Ustawianie ostrości odbywa się ręcznie na podstawie skali na obiektywie, wyposażonej w pomocnicze symbole graficzne.
Ekspozycja ustawiana jest całkowicie ręcznie, przy czym zastosowano prosty system ułatwiający prawidłowy dobór parametrów naświetlania: przysłonę ustawia się według czułości użytego filmu (od 1:4 dla 13 DIN / 16 GOST do 1:16 dla 25 DIN / 250 GOST),
zaś czas naświetlania dobiera według graficznych symboli pogody (od 1/250 s dla słońca do 1/15 s dla deszczu).
Aparat wyposażony jest w powlekany obiektyw T-43 (tryplet Cooka) o ogniskowej 40 mm i jasności 1:4, posiadający bardzo dobre jak na taką konstrukcję parametry optyczne. Trójlamelkowa migawka sektorowa umieszczona za obiektywem napinana jest całkowicie niezależnie od przewijania filmu – umożliwia to wykonywanie wielokrotnych naświetleń klatki, ale i grozi niezamierzonym powtórnym naświetleniem zdjęcia. Na obudowie obiektywu zlokalizowano gniazdko synchronizacyjne typu PC – synchronizacja lampy błyskowej elektronowej możliwa jest przy wszystkich czasach migawki, zaś lampy błyskowej spaleniowej – tylko przy nastawach 1/15 s i B.
Smiena 8M posiada ponadto standardowe gniazdko wężyka spustowego oraz gwint statywowy 1/4 cala.
1990
Około roku 1990 przesiadłem się na ZENITA-E a po bardzo krótkim okresie na ZENITA TTL
Zenit (ros. Зенит) – nazwa rosyjskich (a poprzednio radzieckich) aparatów fotograficznych. Konstrukcyjnie Zenit wywodzi się
z niemieckiego aparatu dalmierzowego Leica II. Pierwsze wersje aparatu były modyfikacją aparatu Zorkij,
w którym zastąpiono górną jego część układem z lustrem i pryzmatem. Mocowanie Leica M39x1 przesunięto do przodu.
Zenity są lustrzankami małoobrazkowymi.
Macierzystym zakładem produkującym te aparaty są zakłady w Krasnogorsku w Rosji. Aparat jest produkowany także
w uproszczonych wersjach na Białorusi i w niektórych innych zakładach Rosji. Modele produkowane w Krasnogorsku
są najbardziej zaawansowane technicznie i według opinii wielu użytkowników najlepsze spośród oferowanych na rynku
aparatów tej marki.
Od połowy lat siedemdziesiątych Pentax produkujący „klasyczną”, solidną i niedrogą lustrzankę jednoobiektywową
z pomiarem TTL i obiektywami mocowanymi na gwint M42 (Spotmatic) starannie przygotowywał się do nawiązania walki konkurencyjnej z wchodzącymi na rynek nowinkami technicznymi. Dokonała tego w sposób iście rewolucyjny.
Powstała bowiem kamera nie mająca żadnej wspólnej części z dotychczas produkowanym modelem czyli Pentax ME.
1997
Około roku 1997 zakupiłem aparat firmy PENTAX ME (bardzo mile go wspominam)
Od połowy lat siedemdziesiątych Pentax produkujący „klasyczną”, solidną i niedrogą lustrzankę jednoobiektywową
z pomiarem TTL i obiektywami mocowanymi na gwint M42 (Spotmatic) starannie przygotowywał się do nawiązania walki konkurencyjnej z wchodzącymi na rynek nowinkami technicznymi. Dokonała tego w sposób iście rewolucyjny.
Powstała bowiem kamera nie mająca żadnej wspólnej części z dotychczas produkowanym modelem czyli Pentax ME.
2002
Następny moim aparatem (aż wstyd się przyznać) był aparat kompaktowy
Canon PowerShot A95. Nadal go posiadam tylko że niestety padła w nim matryca
i bardziej go traktuję jako pamiątkę (moja pierwsza cyfrówka).
2009
Następnym Moim sprzętem był LUMIX FZ-8. Zakupiłem go pod koniec 2009 roku.
Lumix DMC-FZ8 wyposażony jest w obiektyw Leica DC Vario-Elmarit o efektywnym zakresie 36-432 mm i jasności F2.8-F3.3.
Zoom optyczny 12x wspomagany jest przez wspomniany już optyczny stabilizator MEGA O.I.S.
Jeśli wystarczy nam jakość 3 Mp, to do dyspozycji będziemy mieli aż 18-krotny zoom – aparat używa do rejestracji tylko
centralnej części sensora, dzięki czemu zwiększa się efektywna ogniskowa.
Inne właściwości – z wyjątkiem nowej opcji zapisu plików RAW – pozostały niezmienione. Aparat oferuje manualne
i automatyczne tryby pracy, 3 metody pomiaru światła, korektę i bracketing ekspozycji, korektę balansu bieli,
pojedynczy i ciągły pomiar AF oraz strojenie ręczne ostrości.
Prędkość w trybie seryjnym wynosi 3 kl/s do 5 ujęć lub 2 kl/s do 7 ujęć (odpowiednio dla JPEG Fine i JPEG Standard)
2011
Jest rok 2011 (początek) i postanawiam zmienić aparat na coś bardziej
…………… profesjonalnego (ha ha ha ha). Wybór pada na Nikona D3100.
Aparat duży, ciężki (szkła warzą), nieporęczny, a przede wszystkim jak się robi zdjęcia na ulicy, ludziom, to wszyscy
sztywnieją na widok aparatu – to niestety jest minus (wszyscy automatycznie zachowują się sztucznie).
Niezwykle prosta w obsłudze lustrzanka cyfrowa D3100 pozwala chwytać ulotne chwile z życia każdej rodziny.
Niezależnie od tego, czy chcesz zrobić portret rodzinny, czy ostre zdjęcie bawiących się dzieci, tryb podręcznika
pozwala w jednej chwili rejestrować doskonałe zdjęcia. Funkcja nagrywania filmów D-Movie pozwala nagrywać filmy
Full HD i rejestrować dynamiczne ujęcia w doskonałej jakości — zarówno w dzień, jak i w nocy.
Zaawansowany mechanizm przetwarzania obrazu EXPEED 2 firmy Nikon wspomaga możliwości matrycy CMOS
o rozdzielczości 14,2 mln pikseli, zapewniając doskonałą jakość zdjęć i żywe kolory. Niewiarygodnie lekka lustrzanka jednoobiektywowa D3100 ułatwia wykonywanie znakomitych zdjęć rodzinnych w każdej sytuacji.
2013
Od roku 2013 posiadałem LUMIXA G5 z obiektywem 14-46 i 45-200.
Siła bezlusterkowców jest w tym że są mniejsze i lżejsze niż lustrzanki, nie mają lustra,
co jest bardzo przydatne na przykład kiedy robi się zdjęcia z długim czasem naświetlania
(nie ma lustra – nie ma ruchu).
Zdjęcia robione nikonem na statywie w nocy, bez lampy zawsze były ruszone właśnie przez
klapnięcie lustra. mniej zwracają uwagę ludzi (zainteresowani wiedzą o co chodzi).
Nowo wprowadzony przetwornik Digital Live MOS z 16,05 megapikselami oraz opracowana przez Panasonica technika
mieszania pikseli zmniejszająca wytwarzanie szumu oraz zapewniająca doskonały stosunek sygnału do szumu.
Przeprojektowany silnik programowy Venus zapewnia wyjątkowo zaawansowaną obróbkę sygnału tworzącą wyraźne
i ostre obrazy zarówno zdjęć jak i filmów wideo. Układ 3DNR wykrywając części gładkie i krawędzie obrazu dobiera
odpowiedni stopień redukcji szumu. Wieloprocesowy układ redukcji szumu reagując szybko na jasność każdej części
zdjęcia stosuje zawsze optymalną redukcję szumów danego obszaru.
Aparat DMC-G5 dysponuje bardzo szybką i dokładną automatyką ustawiania ostrości AF działającą prawidłowo nawet przy poruszających się obiektach. W porównaniu do układu AF korzystającego z systemu różnicy faz, układ AF oparty na obróbce
kontrastu ma większą dokładność nawet przy zdjęciach przy małej wartości przysłony. W połączeniu z funkcją dotykowego
ustawiania ostrości działającą na całej powierzchni zdjęcia, można ustawiać ostrość w dowolnym punkcie pola widzenia
przy szybkich i intuicyjnych ogniskowaniach podczas komponowania klatki zdjęcia. Dostępna jest również funkcja szybkich
zdjęć seryjnych – 6 zdjęć/sekundę przy pełnej, 16,05 megapikselowej rozdzielczości przy migawce mechanicznej oraz
maksymalnie 20 zdjęć/sekundę przy migawce elektronicznej.
2017
Mamy marzec 2017 r. i znowu przyszedł czas na zmiany. Powracam do lustrzanki.
Tym razem padło na Canona 60D.
Canon EOS 60D – półprofesjonalna lustrzanka cyfrowa, produkowana przez japońską firmę Canon będąca następczynią
Canon EOS 50D. Pochodzi z serii EOS. Jej premiera miała miejsce 26 sierpnia 2010. Posiada matrycę CMOS o rozdzielczości
18 megapikseli. Obsługuje obiektywy typu EF oraz EF-S i tak jak poprzednik wykorzystuje matrycę typu APS-C.
Lustrzanka jednoobiektywowa Canon EOS 60D przypomina wyglądem aparat Canon EOS 50D, posiada jednak uchylny
wyświetlacz pokryty warstwami hydrofobową i przeciwodblaskową, pozwalający na dostosowanie kąta oglądu
do wymaganego poziomu. To trzycalowa (7,7 cm) matryca panoramiczna o rozdzielczości 1040 tys. pikseli i proporcjach 3:2
Korpus aparatu współpracuje z większością obiektywów serii EF i EF-S. Aparat został wyposażony w matrycę formatu APS-C
o rozdzielczości 18 megapikseli, pracującą w zakresie czułości od ISO 100 do 6400 z możliwością rozszerzenia do 12800.
Canon EOS 60D wyposażony jest także w procesor obrazu DIGIC 4, co umożliwia wykonywanie zdjęć seryjnych z prędkością
5,3 kl/s w serii 58 fotografii zapisywanych w formacie JPEG.
Aparat posiada 9-punktowy autofokus z krzyżowymi czujnikami, umożliwia także nagrywanie filmów w jakości full HD.
2019
W grudniu 2019 r. przyszedł czas na zmiany.
Canona 60D zamieniam na Canona 80D (nowocześniejszy itd. 🙂
Canon EOS 80D to kolejny model lustrzanki Canona przeznaczony dla zaawansowanych amatorów.
Wyposażony został w matrycę APS-C o rozdzielczości 24.2 mln pikseli, bardzo czuły i szybki system AF z z 45
punktami krzyżowymi oraz szeroki zakres czułości ISO od 100-16000. Model ten pozwala też na fotografowanie
z prędkością 7 kl./s oraz filmowanie w rozdzielczości Full HD. Odchylany ekran idealnie sprawdzi się wśród vlogerów
lub podczas zdjęć z nietypowych perspektyw.
To doskonały model do zdjęć szybko zmieniającej się akcji.